کیوسک خبر: محققان دانشگاه صنعتی شریف با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری حسگری برای تشخیص سریع سلولهای سرطانی در آزمایشهای تشخیص طبی و مراکز تحقیقاتی طراحی و ساختند.
به گزارش روز دوشنبه معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، تشخیص نادرست یا دیرهنگام سرطان، بلای جان بخش قابل توجهی از بیماران شده است و هدف از انجام این پژوهش ارائه روشی ساده، حساس، دقیق و ارزان قیمت است تا بتوان فعالیت آنزیم تلومراز به عنوان نشانگر انتخابی سرطان را تعیین کرد.
الهه کاظمی رحمت آبادی مجری پروژه گفت: این پژوهش در قالب حمایت از یک پروژه پسا دکتری انجام و این حسگر ساخته شد، تشخیص زودهنگام سرطان اهمیت بسیاری برای بیمار دارد، در مراحل اولیه تشخیص بیماری پاسخ به درمان بهتر است و با این حسگر میتوان در این مسیر قرار گرفت.
وی بیان کرد: از فناوری نانو برای تولید این بایو سنسور استفاده شده، استفاده برای تشخیص انواع سرطانها یکی از مزیتهای آن است، در این روش ما روی نمونه سلول افراد کار کردیم و میزان آنزیم تلومراز را اندازه گرفته ایم و سطح بالای این آنزیم نشان دهنده وجود سرطان است.
کاظمی ادامه داد: در حال حاضر تشخیص بالینی سرطان متکی بر تکنیک های تصویربرداری یا بررسی ریختشناسی سلول ها (سیتولوژی) و بافت های (هیستولوژی) مشکوک به بیماری انجام میشود، تکنیک های تصویربرداری به کار رفته برای تشخیص سرطان مانند اشعه ایکس، ماموگرافی، توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، آندوسکوپی و سونوگرافی حساسیت کمی دارند و توانایی آنها در تمایز قائل شدن بین ضایعات خوش خیم و بدخیم محدود است.
وی گفت: یک روش مفید و امیدبخش برای تشخیص زودهنگام سرطان، شناسایی و تشخیص موادی در خون و سایر سیالات بدن است که به دلیل وجود تومور در بدن ظاهر می شوند، این مواد که نشانگر نامیده میشوند میتواند پروتئین ها، کربوهیدراتها یا نوکلئیک اسیدهایی باشند که در اثر سرطانی شدن سلول هابه وجود میآیند.
کاظمی بیان کرد: اندازه گیری سطح غلظتی نشانگر در بزاق، خون، ادرار یا مدفوع تشخیص بیماری در مراحل اولیه، تخمین خطر بازگشت بیماری و همچنین پیگیری درمان را امکانپذیر میکند، ارائه روشی ساده، حساس، صحیح و دقیق برای اندازه گیری تشخیص بیماری از روی نشانهها، از اهمیت زیادی برخوردار است و میتواند به تشخیص زودهنگام سرطان کمک کند.
بر اساس این گزارش، سرطان دومین دلیل مرگ و میر در سراسر جهان تا اواخر قرن گذشته شناخته شد، در سال ۲۰۰۴، بیش از ۴ میلیون نفر در سراسر جهان در اثر ابتلا به بیماری سرطان جان خود را از دست دادند که پیش بینی میشود این رقم تا سال ۲۰۳۰ به ۱۲ میلیون نفر برسد، ۳۰ درصد از کسانی که از ابتلا به سرطان جان خود را از دست داده اند در صورت تشخیص بیماری در مراحل اولیه شانس نجات و زنده ماندن داشتند، از آنجایی که سرطان از سلولهای بدن خود شخص نشاُت میگیرد که درون بافت رشد کرده و به تومور تبدیل میشوند، سیستم ایمنی بدن قادر به تشخیص آن نیست و با آن مقابله نمیکند، علاوه بر این به جهت شباهت بین بافت سرطانی و بافت سالم تشخیص و درمان این بیماری با پیچیدگیهای زیادی همراه است.