این روزها متخصصان از اعتیادی جدید خبر می‌دهند؛ اعتیادی که در کمین بسیاری از ماست!
به گزارش «کیوسک خبر» به نقل از روزنامه خراسان، مطالعات جدید نشان می‌دهد که برخی مواد غذایی خاصیت اعتیادآوری دارند. از جمله این مواد غذایی اعتیادآور می‌توان به فست فودها، شیرینی ها و نوشیدنی‌های گازدار اشاره کرد. البته درباره چرایی این موضوع صحبت‌های زیادی تا به امروز انجام شده اما هنوز دلایل آن کاملا روشن نشده است. دلیل آن هر چه باشد، تا وقتی ما این اعتیاد را درون خودمان شناسایی نکنیم، نمی‌توانیم فکری برای ترک آن انجام دهیم اما نشانه‌های اعتیاد به برخی مواد غذایی مانند فست فودها چیست؟
به سوالات زیر پاسخ دهید. اگر پاسخ شما به بیشتر این سوالات مثبت است، پس بهتر است زودتر فکری برای اعتیاد خود کنید.
هوس مصرف این مواد غذایی گاه و بیگاه سراغ شما می‌آید. گاهی حتی بعد از خوردن غذا و زمانی که سیر هستید، با خود فکر می‌کنید خوردن تکه‌ای مرغ سوخاری یا یکی دو برش پیتزا می‌چسبد!
وقتی سراغ این مواد غذایی می‌روید، نمی‌توانید میزان خوردن خود را مدیریت کنید و اغلب بیشتر از میزانی که ابتدا قصدش را داشتید، می‌خورید.
پرخوری و بعد از آن احساس گناه از حجم غذایی که خورده‌اید، اتفاقی آشنا و تکراری است.
برای این که از این غذاها بخورید، هر بار بهانه‌های مختلفی می‌تراشید تا به این وسیله برای خوردن این غذاها مجوز صادر کنید.
گاهی به این فکر می‌کنید که میزان عوارض آن‌ها کمتر از چیزی است که متخصصان می‌گویند و گاهی هم با خوردن چند برگ کاهو همراه غذا به خودتان امیدواری می‌دهید که ضرر آن‌ها را کاهش داده‌اید.
بسیاری از مواقع میزان واقعی مصرف خودتان از این غذاها را از بقیه پنهان می‌کنید و درباره دفعات خوردن فست فود یا نوشابه به دیگران دروغ می‌گویید.
تا به حال بارها تصمیم گرفته‌اید که میزان مصرف فست فودها را کاهش دهید اما هر بار شکست خورده‌اید.
چند نکته برای آغاز ترک این اعتیاد
از نزدیک رستوران‌های محبوب‌تان کمتر عبور و اپلیکیشن‌های سفارش غذا را از روی گوشی خود پاک کنید.
میوه و سبزیجات را در دسترس نگه دارید.
برخی متخصصان تماشای غذاهای سالم را در ایجاد علاقه به آن‌ها موثر می‌دانند. پس در گوشی همراه خود چند عکس از غذاهای سالم داشته باشید و هرازگاهی به آن‌ها نگاه کنید.
فهرستی از ویژگی‌های مثبت و منفی خوردن فست فود را برای خودتان ترتیب دهید و هر چند وقت یک بار سراغ آن بروید.
