به گزارش کیوسک خبر با گذشت زمان، یک چیز هیچوقت به خوبی گذشته نمی‌شود. آن هم چیزی نیست جز قدرت شنوایی‌تان. چرا که رفته رفته بر اساس محیطی که در آن زندگی و حتی کار می‌کنیم، قدرت شنوایی گوش‌های ما کم و کمتر می‌شود. کما اینکه اختلالات شنوایی در ما انسان‌ها طی هزار سال گذشته به مراتب بیشتر شده است.
آنطور که هلثی هیرینگ، در گزارش خود نوشته با اینکه از مضرات وسایلی مثل هندزفری و هدست به کرات در تلویزیون، شبکه‌های مجازی و مجلات صحبت می‌شود اما استفاده از این وسایل به یک عادت تبدیل شده و سبک زندگی (لایف استایل) یک ایرانی را این گونه رقم زده. با این حال چندان جای نگرانی نیست. چرا که ابزارهای مفیدی مثل سمعک‌ها برای تقویت حس شنوایی در طول این همه سال ساخته و توسعه یافته است. با این وجود طراحی ابزارهای کمکی مثل سمعک ها همچنان در حال تکامل بوده و در ابتدای راه خود قرار دارد اما هر چه باشد، وضعیت بهبود شنوایی ما آدم‌ها با استفاده از سمعک ها، بهتر از چند صد سال گذشته بوده و باید از این بابت شکرگزار پیشرفت صنعت مهندسی پزشکی باشیم که به موازات علم پزشکی توسعه یافت.
در اوایل قرن سیزدهم میلادی بود که انسان‌ها یاد گرفتند از شاخ حیوانات مختلف، ابزاری بسازند که اختلالات حس شنوایی خود را به واسطه آنها مرتفع کنند. این رویه تا قرن هجدهم به کار گرفته شد تا اینکه شیپورهای تو گوشیِ مدرن به عنوان اولین سمعک اختراع شد. طراحی عجیب و غریب این نوع شیپورها باعث شد تا برای مدتی این دسته از ابزار آلات رو بورس باشد. در حقیقت این دسته از شیپورها باعث تقویت صدای ورودی و محیطی نمی‌شدند و تنها با جمع‌آوری هر چه بیشتر صداهای محیطی و انتقالش از طریق یک لوله نازک به گوش، به شنوایی بهتر در فرد کمک می‌کردند.
اوضاع زمانه دستخوش تغییرات مختلفی شده و بالاخره الکتریسیته اختراع شد. چندی بعد الکساندر گراهام بل، تلفن را اختراع کرد و این اختراعات جدید موجب شد تا در قرن نوزدهم، وسایل بهتری برای حل مشکلات شنوایی ساخته و توسعه یابند.
همانطور که گفتیم اختراع تلفن به دنبال کشف الکتریسیته باعث شد قرن نوزدهم، سرآغازی باشد بر ساخت سمعک‌های پیشرفته‌تر تا اختلالات شنوایی حل شود. افرادی هم که از این اختلالات رنج می‌برند رفته رفته درک کردند که صدای مکالمه دیگران را از طریق گیرنده‌های تلفنی به مراتب بهتر از حالت معمول می‌شوند.
جالب است بدانید توماس ادیسون، مخترع برق نیز از اختلالات شنوایی رنج می‌برد و با این حال او نیز از مزیت‌های تلفن آگاهی پیدا کرد. ادیسون در سال ۱۸۷۰ میلادی، گیرنده‌های کربنی برای تلفن ساخت تا قدرت سیگنال‌های الکتریکی را تا حدود ۱۵ دسیبل بیشتر تقویت کند. با اینکه تقویت سیگنال‌های دریافتی تا حتی ۳۰ دسیبل برای افراد کم‌شنوا به شدت مفید بود، اختراع گیرنده‌های کربنی برای تلفن راه را برای تکنولوژی هموار ساخته تا از پتانسیل گیرنده‌های کربنی برای حل این معضل بیشتر استفاده شود. این دسته از گیرنده‌ها از سال ۱۹۰۲ میلادی مورد استفاده قرار می‌گرفت تا اینکه نسل جدیدی از تکنولوژی ظهور کرد.
قرن بیست و یکم: تکنولوژی تکامل‌یافته و افق‌های جدید
مهندسین سمعک‌های پیشرفته‌تری را در سال ۲۰۰۰ میلادی اختراع کردند که قابلیت برنامه‌ریزی داشته و به کاربر اجازه می‌دادند تا سمعک‌ها را شخصی‌سازی کنند. قابلیت‌های تعبیه شده در این دسته از سمعک‌ها باعث شد تا در سال ۲۰۰۵ میلادی، هشتاد درصد از بازار فروش سمعک‌ها به نسل جدید تعلق یابد.
تکنولوژی دیجیتالی همان چیزی بود که در کامپیوترها و گوشی‌های همراه در آن دوران به کار گرفته شده بود. در عصر حاضر تکنولوژی پیشرفته‌تر از چیزیست که در آن دوره انتظار می‌رفت. سمعک‌های حال حاضر خودشان را نسبت به صداهای محیطی وفق می‌دهند و به ابزارهای الکترونیکی دیگری مثل رایانه‌های شخصی، تلویزیون و حتی گوشی‌های همراه متصل می‌یابند. همچنین سمعک‌های جدید قابلیت اتصال به بلوتوث و تله‌کویل را نیز دارند.
در این یادداشت تاریخچه ساخت و توسعه سمعک‌ها را از ابتدای قرن نوزدهم تا به امروز دنبال کردیم و هر داستانی که در پیش زمینه تکامل سمعک‌ها باشد، نمی‌توان منکر پیشرفت علم شویم. تکنولوژی نیز به دنبال علم، مثل برادری بزرگ‌تر در حال حرکت به سمت جلو است. به همین سبب نمی‌توانیم حکم قطعی صادر کنیم که سمعک‌های دیجیتالی موجود در بازار امروز، دیگر تغییری پیدا نمی‌کند. با این حال باید منتظر ماند تا ببینیم نسل آینده سمعک‌ها به چه گونه‌ای تکامل خواهند یافت.
