کشتار در سوریه | وقتی نقاب جولانی و حامیان عربی و غربی افتاد

کشتار غیرنظامیان علوی به بهانه مقابله با بازماندگان دولت اسد

از زمان روی کار آمدن دولت الجولانی تقریبا همه مناطق سوریه درگیر تنش‌ها در سطوح مختلف شده و منطقه ساحل سوریه با ثبات‌ترین منطقه تا چند روز گذشته بود. اتفاقاتی که در این منطقه رخ داده در واقع در امتداد گسترش تنش‌ها در استان‌های جنوبی و شرقی سوریه است. در سایه اشغالگری رژیم صهیونیستی در جنوب سوریه و تحریک دروزی‌های این کشور که عمدتاً در استان سویدا در جنوبی‌ترین نقطه سوریه هستند، تنش‌ها میان جامعه دروزی و حکومت حاکم بر دمشق از حدود دو هفته قبل آغاز شده بود.

در مناطق شرقی سوریه هم بعد از به نتیجه نرسیدن مذاکرات میان قسد و حکومت الجولانی، تنش‌ها همچنان ادامه دارد و اکنون این تنش‌ها به استان‌های ساحلی سوریه رسیده است. این بدان معناست که حکومت الجولانی برخلاف وعده‌های خود نه تنها نتوانسته شرایط مردم سوریه را بهبود ببخشد، بلکه این کشور را تبدیل به عرصه‌ای برای هرج و مرج و نیز سوء استفاده صهیونیست‌ها جهت تثبیت اشغالگری در بخش بزرگی از سوریه کرده است.

طبق آخرین آماری که دیروز ارائه شد، نهاد موسوم به دیده‌بان حقوق بشر سوریه اعلام کرد که بیش از هزار نفر از جمله ۸۳۰ غیرنظامی علوی در منطقه ساحل سوریه به قتل رسیده‌اند. عناصر دولت الجولانی، غیرنظامیان علوی را در مناطق ساحلی به ویژه لاذقیه و طرطوس به این بهانه که آنها به دولت قبلی وفادارند، قتل عام می‌کنند و حملات به شهرها و روستاهای علوی نشین افزایش یافته است.زارش‌های داخلی سوریه حاکی از آن است که اعدام‌های میدانی متعددی علیه غیرنظامیان علوی انجام شده و این جنایات تنها محدود به قتل مستقیم نمی‌شود؛ بلکه به تخریب خانه‌های علویان، سوزاندن بازارها و نابودی زیرساخت‌ها در مناطق علوی نشین نیز رسیده است.

انجام چنین رفتارهایی از سوی یک گروه تروریستی جنایتکار مانند هیئت تحریرالشام و عناصر وابسته به آن موضوع تعجب برانگیزی نیست و از همان ابتدا هم پیش‌بینی می‌شد؛ اما نکته قابل توجه، در نوع تعامل جامعه بین المللی و نیز کشورهای عربی و غربی و رسانه‌های آنها با حوادث دردناک سوریه است.

ما در قبال کشتار بزرگی که دولت الجولانی علیه غیرنظامیان علوی در سوریه به راه انداخته، شاهد سکوت مشکوک و غیرقابل توجیه این تریبون‌ها هستیم. در حالی که رسانه‌های غربی، آمریکایی و عربی هر اقدام کوچکی در سوریه که علیه دولت پیشین این کشور باشد را به شکل گسترده پوشش می‌دهند، اما در قبال جنایات حکومت الجولانی سکوت کرده‌اند.

برخی از این رسانه‌ها هم که سکوت خود را شکستند سعی دارند روایت‌های نادرستی از این حوادث ترویج کنند و آن را تحت عنوان یک شورش مردمی تحت حمایت خارجی علیه دولت فعلی سوریه معرفی کنند. این رسانه‌ها همچنین گروه‌های مقاومت و کشورهای عضو محور مقاومت را متهم به دست داشتن در حوادث سوریه می‌کنند.

این در حالی است که، چه کشورهای عضو محور مقاومت همچون ایران و چه گروه‌های این محور همانند حزب الله، حتی زمانی که بحران سوریه در اوج خود بود و قبل از سقوط دولت بشار اسد هم هیچ مداخله‌ای در وقایع داخلی سوریه نداشتند و بارها خواستار راهکار سیاسی برای حفظ وحدت و حاکمیت سوریه و جلوگیری از خونریزی بیشتر شدند.

همچنین یکی دیگر از روایت‌های جعلی که رسانه‌های مذکور سعی دارند درباره حوادث سوریه ترویج کنند، این ادعاست که قربانیان کشتارهای چند روز گذشته صرفاً بازماندگان رژیم بشار اسد هستند تا به این ترتیب کشتار علوی‌ها را مشروع جلوه دهند. این در حالی است که اکثر قربانیان، غیرنظامیان بی‌گناهی هستند که هیچگونه وابستگی سیاسی نداشته‌اند.

سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری وابسته به آنکه توجه زیادی به تنش‌های داخلی در کشورهای منطقه دارند و اغلب همسو با مواضع آمریکا به این تحولات واکنش نشان می‌دهند، تا اینجا در قبال کشتار نزدیک به هزار انسان بی‌گناه در سوریه تنها طی چند روز که می‌تواند مصداقی از نسل کشی یک فرقه باشد، سکوت کرده‌اند.