به گزارش اسپیس، این کهکشان به دلیل شباهت بسیار زیاد به چرخ یک ارابه قدیمی، Cartwheel نام گرفته و قبلابا تلسکوپ هابل روی آن مطالعه شده بود. اما دوربین مادون سرخ تلسکوپ جیمز وب انبوهی از جزئیات رصد نشده در ساختار کهکشان را آشکار کرد.

نور مادون سرخ که در حقیقت گرما است، در ابرهای گردوغبار نفوذ می کند و به تلسکوپ جیمز وب اجازه می دهد مناطقی از فضا را ردیابی کند که تلسکوپ های فضایی دیگر مانند هابل از مشاهده آن ناتوان بوده اند.

تصاویر جدید از کهکشان توسط ابزارهایNIRCamو MIRI تلسکوپ جیمز وب ثبت شده و ستارگانی را در مناطق تشکیل ستاره واقع در حلقه خارجی Cartwheel و همچنین خوشه هایی از ستارگان بسیار جوان در اطراف ابرسیاهچاله مرکز کهکشان نشان می دهند که در گرد و غبار پوشیده شده اند.

Cartwheel در فاصله ۵۰۰ میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی سنگتراش قرار دارد و نوع نادری از کهکشان است که ستاره شناسان آن را کهکشان حلقه ای می نامند. محققان معتقدند در گذشته ای بسیار دور Cartwheel یک کهکشان مارپیچ معمولی مانند راه شیری بود. اما ۷۰۰ یا ۸۰۰ میلیون سال نوری قبل با یک کهکشان کوچکتر برخورد کرد.

این برخورد شکل و ساختار آن را به حالتی تبدیل کرد که امروز ستاره شناسان رصد کرده اند و در نتیجه آن دو ساختار حلقه ای شکل ایجاد شدند که یکی از آنها دور مرکز کهکشانی و دیگری دور کل کهکشان شکل گرفت. دو حلقه به سمت خارج از مرکز کهکشان گسترش یافتند.

علاوه بر آنچه گفته شد مشاهدات وب نشان دهنده قسمت هایی غنی از هیدروکربن و غبار سیلیکات است که حلقه های داخلی و خارجی را بهم متصل می کند. Cartwheel در نتیجه برخورد پیشین در حال تغییر است و مشاهدات جدید چشم اندازی به تحولات گذشته و آینده آن فراهم می کند.