آبله مرغان بیماری است که اسم و علائم آن برای بسیاری از افراد آشناست اما اطلاعات کافى راجع به درمان صحیح این بیمارى ندارند.
به گزارش کیوسک خبر، آبله مرغان بیماری است که اسم و علائم آن برای بسیاری از افراد آشناست؛ جوش‌های دردناک این بیماری و نگرانی از اینکه جای این جوش‌ها پس از بهبود بیماری بر روی صورت یا بدن بماند همیشه وجود داشته و دارد؛ علی‌رغم تصور عموم که همه افراد به این بیماری مبتلا خواهند شد، آبله مرغان تنها در صورتی منتقل می‌شود که فرد در معرض ویروس این بیماری قرار بگیرد.
برای اینکه درباره بیماری آبله مرغان، علل ایجاد و راهکار‌های پیشگیری و درمان آن بیشتر بدانیم با متخصصان این حوزه گفت وگو کردیم و نظر آنها را در این باره جویا شدیم که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید.
شروین شکوهی متخصص بیماری‌های عفونی، فوق تخصص عفونت در بیماران پیوندی و سرطانی و عضو هیئت علمی‌دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت گو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی‌پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره بیماری آبله مرغان اظهار کرد: هر فردی که در معرض ویروس آبله مرغان قرار بگیرد در ۸۵ درصد موارد به این بیماری مبتلا می‌شود زیرا آبله مرغان قابلیت انتقال بسیار زیادی دارد.
وی افزود: در کشور‌های اروپایی و آمریکایی به دلیل اینکه واکسن این بیماری تزریق می‌شود آبله مرغان شیوع ندارد، ولی در ایران به دلیل اینکه واکسن این بیماری تزریق نمی‌شود ویروس در گردش است و ابتلا به آن افزایش می‌یابد.
شکوهی بیان کرد: این بیماری ابتدا از طریق تنفس و سپس تماس با فرد مبتلا منتقل می‌شود؛ این ویروس در بدن می‌ماند و اگر قدرت سیستم ایمنی کاهش یابد باعث ایجاد مشکل خواهد شد که به آن زونا می‌گویند.
علائم اولیه آبله مرغان چیست؟
این متخصص بیماری‌های عفونی اظهار کرد: علائم اولیه این بیماری در بزرگسالان و اطفال متفاوت است، ولی به طور معمول ضعف، بی حالی، تب و بثورات از علائمی‌است که در تمام افراد دیده می‌شود. این بثورات از مرکز بدن شروع می‌شود و سپس به دست‌ها می‌رسد و اصولا به صورت ضایعات برجسته‌ای است که مایع روشنی در آن وجود دارد؛ به تدریج این ضایعه به صورت مایع تیره رنگ و سپس به شکل زخم دلمه بسته در می‌آید و در نهایت زخم می‌افتد.
وی گفت: قابلیت انتقال ویروس از ۲ روز قبل از شروع ضایعات تا پنج روز پس از آن است و اگر ضایعات بسته شود دیگر قابلیت انتقال ندارد، ولی اگر هنوز تازه باشد قابلیت انتقال بیماری به فرد دیگری وجود دارد.
شکوهی بیان کرد: در جوامعی که واکسن این بیماری وجود ندارد نباید به فردی که به آبله مرغان مبتلا شده است نزدیک شد، زیرا قابلیت انتقال بیماری بسیار بالاست؛ حتی باید از دست زدن به سطوحی که فرد بیمار با آنها تماس داشته است به شدت خودداری کرد.
وی افزود: درمان در افراد سرطانی و زنان باردار اگر به این بیماری مبتلا شوند بسیار مشکل خواهد بود؛ بنابراین این افراد باید بیشتر احتیاط کنند.
این متخصص بیماری‌های عفونی اظهار کرد: یکی دیگر از راه‌های پیشگیری ۲ دوز واکسن در فاصله ۳ ماه در بزرگسالان است. نوع دیگری از واکسن به نام زونا وجود دارد که دوز کمتری دارد و برای افراد بالای ۵۰ سال تزریق می‌شود.
شکوهی افزود: همچنین یک نوع هموگلوبین خاص به افرادی که پر خطر هستند و در معرض این بیماری قرار گرفته‌اند هم تزریق می‌شود؛ این هموگلوبین برای افرادی است که سیستم ایمنی بدنشان پایین آمده است و مبتلا به سرطان هستند، همچنین افرادی که پیوند عضو انجام دادند و زنان باردار باید از این هموگلوبین استفاده کنند تا احتمال ایجاد بیماری در آنها کم شود یا در صورت مبتلا شدن به آبله مرغان، عوارض آن کاهش یابد و در زنان باردار از احتمال انتقال به جنین پیشگیری شود.
درمان آبله مرغان چگونه است؟
این متخصص بیماری‌های عفونی گفت: برای درمان آبله مرغان دارو‌هایی وجود دارد که توسط پزشک تجویز می‌شود. آبله مرغان در سنین زیر ۱۵ سال معمولا نیاز به درمان ندارد، زیرا بیماری خود به خود بهبود پیدا می‌کند، ولی در افراد بالای ۱۵ سال و افرادی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است، همچنین زنان باردار باید حتما درمان صورت گیرد. دوره درمان ۷ تا ۱۰ روز است و حتما باید در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول انجام شود، زیرا پس از آن ضایعات به سمت خشکی می‌روند و درمان فایده ندارد.
