به گزارش «نیچر» ، این فناوری که بتازگی در نشریه «نیچر الکترونیک» توصیف شده می‌تواند یک روز با سامانه‌های هوش مصنوعی ادغام شود یا پایه و اساس مدل‌های ارتقا یافته مغز در تحقیقات علوم عصبی را تشکیل دهد.

محققان این سیستم را «مغزافزار» (Brainoware) نام‌گذاری کرده‌اند. این سیستم در بر دارنده دسته‌هایی از سلول‌های انسانی شبیه به بافت موسوم به اندام‌واره (organoids ) است که در تحقیقات برای مدل‌سازی کردن اندام‌ها استفاده می‌شوند. اندام‌واره‌ها از سلول‌های بنیادی قابل تبدیل به انواع مختلف سلول ساخته می‌شوند. در این مورد ، سلولهای بنیادی به نورون‌ها یا سلول‌های عصبی در مغز انسان تبدیل شدند.

«فرنگ گئو» مهندس‌زیستی در دانشگاه «ایندیانا» (آمریکا) و از مولفان این گزارش تحقیقی می‌گوید: هدف این تحقیقات ایجاد پلی بین هوش مصنوعی و اندام‌واره‌ها است.

وی خاطرنشان کرد: هوش مصنوعی و مغز هر دو بر انتقال سیگنال در یک شبکه از گره‌های (nodes) به هم پیوسته موسوم به شبکه عصبی متکی هستند. ما می‌خواستیم این سوال را مطرح کنیم که آیا می‌توانیم از شبکه عصبی بیولوژیک (زیستی) در داخل اندامواره مغز برای کارهای محاسباتی استفاده کنیم.

محققان برای ساختن سیستم مغزافزار ، یک اندامواره واحد را در داخل ظرف (plate) حاوی هزاران الکترود برای اتصال مغز به مدارهای الکتریکی قرار می‌دهند. آنها سپس اطلاعاتی را که می‌خواهند انتقال دهند به الگویی از پالس‌های الکتریکی ترجمه می‌کنند و وارد اندام‌واره می‌کنند. پاسخ بافت مغز توسط یک حسگر دریافت می‌شود و با استفاده از یک الگوریتم یادگیری ماشین رمزگشایی می‌شود .

محققان برای آزمایش توانایی‌های این مغزافزار از این تکنیک برای تشخیص صدا استفاده کردند و برای این منظور این سیستم را با ۲۴۰ مورد از صدای ضبط شده هشت نفر آموزش دادند.

این مغز کوچک واکنش متفاوتی به هر صدا نشان داد و الگوی متفاوتی از فعالیت عصبی تولید کرد. هوش مصنوعی یاد گرفت که این واکنش‌ها را برای شناسایی فرد صحبت کننده تفسیر کند. پس از آموزش دیدن ، این سیستم توانست صداها را با دفت ۷۸ درصدی تشخیص بدهد.

به گفته دانشمندان ،‌ هر چند که تحقیقات بیشتری باید انجام شود اما این مطالعه برخی از ایده‌های تئوریک را تایید کرده است که می‌تواند در نهایت ساخت یک رایانه زیستی را امکان‌پذیر سازد.