به گزارش نیواطلس، بر اساس یک مطالعه جدید، نانوربات‌ها و ایمپلنت‌هایی که در بدن انسان قرار می گیرند، می‌توانند با آزاد کردن مولکول‌ها در جریان خون ارتباط برقرار کنند.

ایمپلنت‌ها می‌توانند در داخل بدن به درمان بیماری یا نظارت بر فعالیت‌های داخلی کمک کنند، اما برقراری ارتباط بین آن ها مشکل است. اکنون دانشمندان دانشگاهی در سوئیس سیستمی را توسعه داده‌اند که به موجب آن دستگاه‌ها می‌توانند با آزاد کردن مولکول‌هایی در جریان خون بیمار ارتباط برقرار کنند.

ایمپلنت‌های زیست‌پزشکی نقش کلیدی در مراقبت‌های بهداشتی، نظارت بر فعالیت‌های اندام‌هایی مانند قلب یا مغز دارند. تحقیقات اخیر در حال بررسی نحوه استفاده از نانو ربات ها برای مبارزه با بیماری‌ها است اما این سیستم ها مشکل ارتباطی دارند. قراردادن سیم در بدن نه تنها عملی نیست، بلکه خطر عفونت دارد و فناوری‌های بی‌سیم مانند نور و بلوتوث از بافت انسان عبور نمی‌کنند و این اتفاق به شدت برد آن‌ها را محدود می‌کند.

اکنون، دانشمندان ارتباط بیومولکولی را معرفی کرده‌اند. ایده این است که اجازه دهیم ربات‌ها و ایمپلنت‌های میکرو یا نانو با آزاد کردن مولکول‌های خاص در جریان خون با هم ارتباط برقرار کنند.

محققان این فناوری را روی یک سیستم گردش خون مصنوعی آزمایش کردند که شامل لوله‌ها و پمپ‌هایی بود که رگ‌های خونی و قلب را شبیه‌سازی می‌کرد. آنها با استفاده از این، توانستند نشان دهند که این تکنیک با حداکثر چهار دستگاه که سیگنال‌های مولکولی را به طور همزمان ارسال می‌کنند، کار می‌کند و عملکرد بهتری نسبت به تکنیک‌های موجود دارد.

البته، موفقیت در  آزمایشگاه لزوماً به معنای استفاده واقعی از آن نیست و تیم تأیید می‌کند که موارد بسیار بیشتری در انسان وجود دارد که باید بررسی شود. با این حال، آنها می گویند که این اولین گام امیدوارکننده به سوی آن هدف نهایی است. پیش از این دانشمندان دیگر موفق به انتقال داده ها از طریق تبادل یونی در بافت انسان شده اند.

این تحقیق در کنفرانس « ACM SIGCOMM 2023» در سپتامبر(شهریور مهر) ارائه شد.